Els de Vos kreeg de natuur met de paplepel ingegoten. Haar vader was een reptielenman, haar ene opa een vogelaar en de andere opa was dol op waterdieren. Als Amsterdams meisje woonde ze 3-hoog in de versteende Dapperbuurt. Als het even kon ging de familie naar kamperen midden in de natuur in Hilversum. Nu doet Els samen met andere leden van de kampeervereniging op vrijwillige basis het natuurbeheer. En dit is niet het enige wat Els doet...
“Als kind hielp ik al mee op het kampeerterrein. Als ik buiten was, ging ik altijd op zoek naar spinnen, sprinkhanen en torren. Ik was ook dol op reptielen. Zo ging mijn spreekbeurt over leguanen. Ik nam onze leguaan van 1,2 meter lang mee naar school. Mijn klasgenootjes waren zo onder de indruk. Het is nog nooit zo stil geweest in de klas.
Natuur beste Buur
Het was heel logisch om op latere leeftijd vrijwilligerswerk te gaan doen. Naast het beheer voor de kampeervereniging heb ik samen met mijn buurvrouw en met hulp van Landschap Noord-Holland ‘Natuur beste Buur’ opgericht. Met zo’n 25 vrijwilligers zetten we ons in voor meer biodiversiteit op de sportparken bij ons in de buurt. We monitoren 150 nestkastjes, doen het onderhoud van de ijsvogelwanden en de vlinderidylle en we kijken mee met het ecologische beheer van het sportpark. Ik ben de coördinator van deze groep. We hebben een levendige appgroep, waarin we waarnemingen delen waar iedereen van kan leren.
Prettig wonen met groen in de buurt
Alles over ecologie en biodiversiteit heb ik zelf geleerd en mezelf eigen gemaakt. Voor de Gemeente Amsterdam doe ik het ecologische beheer van 2 plantsoenen en een kruidentuin in de buurt. Ik wil zelf ook prettig wonen met veel natuur om me heen. In het wilde stadsnatuur plantsoen was de 1e waarneming van de het uit het zuiden oprukkende Scheefbloemwitje, een vlinder. Daar ben ik best trots op.
Geven zonder iets terug te verwachten
Waarom ik het zo leuk vind om vrijwilligerswerk te doen? Ik vind het lekker om in de natuur te werken. Zie je die krassen en bulten op mijn arm? Die zijn van de klusdag gisteren. Maar het is niet alleen het werken in en voor de natuur. Het is ook de erkenning die je krijgt. Laatst zei een buurvouw: ‘Els, wat zijn die sportparken opgeknapt!’ Een andere buurtbewoner vond het heel leuk en leerzaam om meer te leren over stoepplanten in de buurt. Ik had er pijltjes en namen bij gezet. Het valt mensen op, dat doet me goed. Geven zonder er iets voor terug te verwachten geeft mij een goed gevoel.
Tips voor groendoeners
Denk je erover om groen vrijwilligerswerk te gaan doen, of een keer een klus op te pakken? Dan zeg ik: gewoon doen! Ga bij verschillende clubs kijken. Waar voel je je het meeste thuis? Weet je niks over natuur? Dat is geen enkel probleem. Weet je heel veel over natuur? Durf deze kennis dan te delen. Je inzetten voor de natuur; het is zo dankbaar om te doen!
Tegen beginnende coördinatoren zou ik willen zeggen: Klussen hoeven niet af. Neem de tijd. En komen mensen niet opdagen? Wees blij met de mensen die wél komen. Ik weet nog dat ik een keer bij windkracht 8 twijfelde of ik de werkochtend zou afblazen. Stonden daar 20 mensen! En als laatste tip: sta open voor allerlei soorten mensen. Het is leuk om een diverse groep mensen te hebben.
(Bijna) altijd positief
Mijn motto is: blijf altijd positief. Soms zien mensen een stuk natuur alleen maar als een verwaarloosde bende. Dan ga ik hierover met hen in gesprek. Ik probeer zo goed mogelijk samen te werken met andere partijen. Als het tegenzit, laat ik dat zo min mogelijk merken. Behalve die keer dat het echt mis ging. Met een shovel waren ze over de heuvel van de vlinderidylle heen gereden. Daardoor waren veel planten vernield en de bodem verdicht. Daar heb ik toen heel veel stennis over geschopt. Binnen no time was het opgelost.
Een groener en liever Amsterdam
Mijn droom is dat Amsterdam veel groener wordt. En dat de mensen vriendelijker worden naar elkaar toe en liever voor de natuur. Overal is wel een oplossing voor. Ik laat me niet meteen het veld uitslaan als iets tegenzit of als mensen niet goed omgaan met de natuur. Ik praat erover. Gooi er bij mij een kwartje in, en er komt een stortvloed aan woorden uit. Maar, ik kan ook goed luisteren!”
